با مصرف روی ( زینک) مانع از ریزش مو شوید

روی یا زینک یک عنصر کمیاب است (عنصر شیمیایی با غلظت کم و به مقدار کمی لازم است) که در بدن انسان وجود دارد و برای بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی ضروری است. برخی از فرآیندهای اساسی وابسته به روی شامل تولید مثل سلول، تولید و حفظ سطح هورمون ها، سنتز پروتئین و جذب ویتامین ها و سایر مواد معدنی است. وقتی سطح روی بدن برای تأمین نیازهای متابولیکی بدن کافی نباشد، وضعیت کمبود روی تشخیص داده می شود. کمبود روی یا هیپوزینسمی کمبود ماده مغذی است که در اثر سوء تغذیه یا سوء جذب عنصر ایجاد می شود. همچنین می تواند ناشی از برخی بیماری های خاص مانند بیماری کلیوی، بیماری مزمن کبدی، اسهال، کم خونی سلول داسی شکل، دیابت، سرطان و حتی پس از جراحی برای درمان چاقی باشد.

توجه به این نکته مهم است که کمبود ویتامین A و D از دلایل عمده کمبود روی است. یکی از نشانه های اصلی کمبود روی، ریزش مو می باشد. علائم و نشانه های دیگر شامل اسهال، ضایعات پوستی، پسوریازیس و تحلیل رفتن عضلات است. همچنین در ایجاد آکنه  نیز نقش دارد. در صورت دوام و بدون درمان، کمبود روی می تواند منجر به بی اشتهایی و سایر اختلالات اشتها، کاهش وزن، طاسی، اختلال در مهارت های حرکتی و عملکردهای شناختی در کودکان، ذات الریه، دیسمنوره و افسردگی حاملگی در زنان باردار شود. گروه افراد مستعد کمبود روی شامل افراد مسن، بی اشتها، الکلی ها، رژیم های محدود و کسانی که بیماری هایی مانند کرون و سلیاک دارند که باعث سوء جذب این عنصر می شود.

روی برای ریزش مو

دلایل زیادی وجود دارد که ما نیاز به روی در بدن داریم، این دلایل عبارتند از: ساخت سلولهای سالم، تنظیم هورمون ها، کمک به جذب سایر مواد مغذی، که البته دریافت بیش از حد چیزهای خوب  همیشه هم خوب نیستند و این در مورد روی صدق می کند. این یک ترس معمول است که مقدار زیاد روی در بدن می تواند سطح DHT) دی هیدرو تستوسترون) را افزایش دهد. ممکن است عجیب به نظر برسد، زیرا حتی اگر سطح DHT افزایش یابد، تولید محدود است در نتیجه استفاده از روی به عنوان مسدود کننده DHT موثر نیست. روی به تنظیم سطح هورمون کمک می کند، این یکی از دلایل موثر بودن آن در پیشگیری و درمان ریزش مو است.

چه میزان باید روی مصرف کرد؟

همانطور که کمبود زینک یا روی باعث ریزش مو می شود، اما مقادیر بالای آن در بدن نه تنها جذب سایر مواد معدنی ضروری مانند منیزیم و آهن را مختل می کند، بلکه باعث تولید تستوسترون نیز می شود. سطح بالای تستوسترون همراه با عدم تعادل هورمونی دیگر منجر به کم پشت شدن مو و در نهایت ریزش مو می شود. از طرف دیگر کمبود آهن دلیل مشخص ریزش مو است. بنابراین، همانطور که کمبود روی باعث از بین رفتن مو از طریق چندین مسیر می شود، زینک اضافی در بدن نیز باعث ریزش مو می شود. به نوعی، این خبر خوبی است زیرا به این معنی است که روی برای رشد فولیکول های مو بسیار مهم است. گزارش شده است که دوزهای بالای روی مانع رشد آناژن و مرحله رشد مو می شوند و برای دستیابی به بهترین تعادل روی مهم است.

چگونه روی از ریزش مو جلوگیری می کند؟!

برای درک اینکه چگونه روی از ریزش مو جلوگیری می کند، مهم است که بدانید کمبود روی چگونه می تواند منجر به ریزش مو شود. یک نظریه ثابت کرد که کمبود روی منجر به تغییر در ساختار پروتئین فولیکول های مو شده و منجر به تضعیف یکپارچگی ساختاری آنها می شود، این بدان معناست که موهای جدید سریعتر از آنچه باید می افتند. علاوه بر این، مواردی از افرادی که موهایشان از حالت کدر، خاکستری به رنگ اصلی خود تغییر داده شده است، هنگام ثبت در رژیم های غذایی غنی از روی، به اثبات رسیده است. مطالعه دیگر اهمیت روی بر رشد مجدد مو را بر نقش حیاتی ماده معدنی در تولید DNA و RNA قرار داده است. این یک نیاز برای تقسیم کارآمد سلولهای فولیکول است که منجر به بهبود مرحله آناژن از چرخه رشد مو می شود. علاوه بر این، اثر روی در درمان ریزش مو و رشد مجدد آن به دلیل واکنش های آنزیمی منفی در استفاده موضعی از این ماده معدنی نشان داده شده است.

بسیار مهم است که اطمینان حاصل کنید که به مقدار مناسب روی دریافت می کنید و نه کم و زیاد! نظریه دیگری وجود دارد که می گوید کمبود روی می تواند منجر به فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-a) شود،  این یک پیام رسان شیمیایی است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم بدن آسیب برساند که می تواند باعث ریزش مو شود.

دریافت زینک زیاد می تواند منجر به مشکلات سلامتی شود؛ یکی از این موارد کمبود سایر مواد معدنی مورد نیاز بدن از جمله مس  منیزیم و آهن است که می تواند منجر به ریزش مو شود. کسانی که دوزهای زیادی از مکمل های روی مصرف می کنند، می توانند فقدان رشد آناژن را تجربه کنند که باعث ریزش مو می شود، اما در عین حال یک نوع درمان روی می تواند رشد مو را تشویق کند.

نداشتن مقدار کافی مواد معدنی از جمله مس و سایر مکمل های ریزش مو و ویتامین ها می تواند از ایجاد رگ های خونی جدید جلوگیری کند ، که به نوبه خود می تواند رشد مو را مهار کرده و به پوست سر آسیب برساند. اصولاً کمبود روی باعث آسیب می شود و همچنین داشتن مقدار زیاد روی  نیز به همان اندازه آسیب رسان است و بهترین کار این است که اطمینان حاصل کنید که مقدار توصیه شده روزانه روی را دریافت می کنید که باید مقدار کافی باشد.

منابع روی

روش های زیادی وجود دارد که می توانید روی بدن را به میزان کافی دریافت کنید بدون اینکه به مکمل ها نیازی داشته باشید، بنابراین می توانید مطمئن باشید که مقدار زیادی ماده معدنی کم یا زیاد دریافت نمی کنید. انواع غذاهای خوشمزه حاوی روی وجود دارد، از جمله:

• گوشت قرمز
• مرغ
• کبد
• جوانه گندم
• دانه کدو تنبل
• میگو
• زرده تخم مرغ
• محصولات سویا

اینها فقط تعدادی از مواد غذایی غنی از روی و همچنین بسیاری از مواد مغذی دیگر مورد نیاز بدن ما هستند. گاهی ریزش مو اجتناب ناپذیر است، با این حال اگر کمبود ناشی از چیزی در رژیم غذایی شما باشد، مراحلی وجود دارد که می توانید انجام دهید. یکی از این مراحل اطمینان از این است که به اندازه کافی روی در رژیم غذایی خود مصرف می کنید. روی یک عنصر کمیاب و ضروری است و کمبود و سطح بالای این عنصر می تواند منجر به ریزش مو شود، این عنصر ارزشمند برای تولید DNA و RNA ضروری است و به همین دلیل  برای رشد سریع فولیکول مو، روی غشای سلول را تثبیت کرده و به از بین بردن اکسیداتیو کمک می کند.

مکمل روی

مصرف مکمل روی از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا حتی اگر منابع غذایی روی در رژیم های غذایی بسیاری از افراد رایج باشد، فقط ۳۰٪ روی موجود در بدن جذب می شود.

میزان توصیه شده مصرف روزانه روی ۸ – ۱۱ میلی گرم است اما دوز توصیه شده روزانه ماده معدنی ۱۵ میلی گرم است. در حالی که دوزهای توصیه شده در قسمت ایمن درمان قرار دارند، برخی از متخصصان ریزش مو از حد بالای ۲۵ میلی گرم حمایت می کنند. با این حال، برای جلوگیری از مصرف بیش از حد روی، مکمل روی نباید بیش از ۲ تا ۳ هفته در این حد بالا مصرف شود. از آنجا که روی میزان مس را در بدن کاهش می دهد توصیه می شود کمی مکمل مس در کنار آن مصرف کنید. همچنین مکمل روی اغلب با مکمل سلنیوم جفت می شود زیرا دومی یک آنتی اکسیدان شناخته شده است که از مسیرهای مشخص از تقویت مو پشتیبانی می کند.

از طرف دیگر، روی جذب کلسیم را کاهش می دهد و بالعکس. به همین دلیل، از مصرف مکمل های روی که با کلسیم ترکیب شده اند باید خودداری شود. به همین ترتیب، روی را نباید با غذاهایی مانند شیر یا پنیر با مقدار کلسیم بالا مصرف کرد.

زینک نباید در کنار غذای فیبری مصرف شود زیرا فیبرهای غذایی مواد معدنی را متصل می کنند و از جذب آنها جلوگیری می کنند. از طرف دیگر گوشت بدون چربی و همچنین صدف، ماهی و تخم مرغ باعث جذب روی می شوند. مکمل های روی به اشکال مختلف وجود دارد: به عنوان سولفات، استات، گلوکونات، آسپارتات، آرژینات، سیترات، پیکولینات و مونومتیونین ZMA ؛ (همچنین حاوی منیزیم آسپارتات و ویتامین B6 است تا جذب را بهبود بخشد و هرگونه کمبود منیزیم و آهن را برطرف کند). کلات های اسید آمینه روی بهترین جذب مکمل های آن را ایجاد می کنند.

لطفاً قبل از شروع مصرف مکمل های روی با پزشک خود مشورت کنید زیرا این ماده معدنی می تواند در جذب و فراهمی زیستی برخی از آنتی بیوتیک ها و داروهای فشار خون تأثیر بگذارد.