میلیا چیست؟
میلیا یا کیست میلیوم با ظاهر شدن پاپول های کوچک و سفید شیری روی صورت مشخص می شود. این ضایعات غیر سرطانی هستند و از وجود و تجمع بیش از حد پروتئین کراتین زیر پوست نواحی اطراف چشم، بینی و بالای گونه ها ایجاد می شوند. پاپولها همچنین ممکن است در اندامها، قسمت بالای تنه و ناحیه تناسلی نیز مشاهده شوند.
اقدامات بازم برای کنترل میلیا در پوست
در برخی موارد، این ضایعات ممکن است برطرف شوند، اما در موارد دیگر، ممکن است به طور نامحدود و مادام العمر روی پوست باقی بمانند. با این حال، کیست میلیوم به ندرت ممکن است به یک نگرانی پزشکی تبدیل شود و در حالت کلی یک مشکل زیبایی پوستی است.
در این مقاله به علل و علائم میلیا و روش های درمان آنها، انواع درمان های خانگی و پیشگیری از آن خواهیم پرداخت.
علل بروز میلیا و طبقه بندی آنها
انواع میلیا
میلیا کراتینه شده به دو نوع زیر طبقه بندی می شوند:
میلیا اولیه: به تمامی میلی های مادرزادی که از بدو تولد وجود دارند گفته می شوند که از فولیکول های موی مخملی ایجاد می شوند. میلی های اولیه همچنین ممکن است به دلیل یکسری اختلالات ژنتیکی مانند تریکودیسپلازی و ژنودرماتوز رخ دهد.
میلیا ثانویه یا اکتسابی: این نوع ضایعات که به دلیل اختلالات التهابی پوست، استفاده از استروئیدها یا NSAID ها، آتروفی یا ضربه های پوستی ایجاد می شود، به عنوان میلیای ثانویه یا اکتسابی شناخته می شود که از مجاری چربی، مجاری عرق یا پوست سطحی ناشی می شود.
علائم و نشانه های مرتبط با گسترش یافتن میلیا
به جز کیست ها و پاپولاهای ظاهری که ما در پوست می بینیم میلیا ها معمولا علائم دیگری ندارند. این پاپولها برجستگیهای کوچک، سفید شیری تا مایل به زرد، صاف و برجسته ای هستند که ممکن است به صورت منفرد، گروهی و به صورت پخش در سراسر پوست مشاهده شوند. این پاپول ها بیشتر روی پوست سر، پلک ها، بینی، لثه ، گونه ها و سقف حفره دهان دیده می شوند. در برخی موارد این کیست ها ممکن است خارش نیز داشته باشد اما هرگز دردناک نیست.
چگونگی درمان میلیا
در بیشتر موارد، ضایعات اولیه میلیا بدون هیچ درمانی طی چند ماه برطرف می شوند. اگر ضایعات برطرف نشدند یا شما دچار نوع ثانویه یا اکتسابی آن شدید، ممکن است درمان های زیر برای شما تجویز شود:
- رتینوئیدهای موضعی ممکن است برای ضایعات گسترده تجویز شوند.
- با استفاده از سوزن یا تیغه استریل ممکن است عمل تخلیه کیست ها انجام شود. این فرایند شامل برش بالای ضایعه یا بیرون آوردن محتویات آن است.
- ممکن است از لیزر برای درمان ضایعات استفاده شود.
- ممکن است از کرایوتراپی یا دیاترمی و کورتاژ برای از بین بردن پاپول ها استفاده شود.
- ممکن است آنتی بیوتیک هایی مانند مینوسیکلین برای پلاک های میلیا تجویز شود.
تشخیص میلیا
پزشک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی ساده انجام دهد تا بررسی کند که آیا ضایعات کیست میلیوم هستند یا خیر. در برخی موارد، پزشک ممکن است کیست را تخلیه کرده و محتویات آن را برای تأیید تشخیص و شناسایی علت، تحت آزمایشات پاتولوژیک قرار دهد.
راهکارهای خانگی برای کنترل میلیا
چندین روش خانگی برای کنترل و جلوگیری از پیشرفت ضایعات میلیا وجود دارند. با این حال، به خاطر داشته باشید که آنچه برای برخی افراد مفید است ممکن است برای شما کارساز نباشد و برعکس. پس هیچ تضمینی در از بین رفتناین کیست ها با روش های خانگی وجود ندارد.
انجام اقدامات زیر برای کنترل و مدیریت پیشرفت این عارضه پوستی برای شما توصیه می گردد:
از عامل کراتولیتیک استفاده کنید: عوامل کراتولیتیک می توانند به کنترل و مدیریت پیشرفت میلیا کمک کنند عوامل کراتولیتیک برای از بین بردن کراتین های اضافی مفید هستند. می توانید از لایه بردارهایی مانند آلفا یا بتا هیدروکسی اسیدها، از جمله گلیکولیک،سالیسیلیک، کوجیک، سیتریک یا لاکتیک اسید استفاده کنید. لایه برداری پوست با استفاده از این مواد، پوست شما را پاکسازی کرده، از تجمع سلول های مرده پوست جلوگیری می کند و کیست های کراتینه شده را کاهش می دهد. استفاده بیش از حد از آنها به هیچ عنوان توصیه نمی گردد، پس سعی کنید حد اعتدال را رعایت نمایید.
اسکراب های DIY را امتحان کنید: می توانید از اسکراب پوست گوجه فرنگی و شکر، اسکراب پوست پرتقال یا گلاب، عسل و اسکراب گردو یا عدس آسیاب شده استفاده کنید تا پوست شما از سلول های مرده پوست پاک شود. استفاده از این مواد طبیعی همچنین به کنترل التهاب پوست کمک می کند. استفاده از مواد پاک کننده حاوی عصاره پوست پرتقال، عصاره پوست انار یا عصاره لیمو نیز در این امر بسیار مفید خواهند بود.
از رتینول ها استفاده کنید: شما می توانید از رتینول هایی که بدون نسخه پزشک نیز قابل تهیه می باشند برای درمان این عارضه پوستی به خصوص در شب ها استفاده کنید.
از دست زدن به کیست ها خودداری کنید: از لمس پاپول های میلیا خودداری کنید، همچنین، سعی در تخلیه آنها در خانه به منظور از بین بردن آنها نداشته باشید زیرا این امر می تواند خطر ایجاد زخم، خونریزی و عفونت را افزایش دهد.
از انسداد دهنده های محل عارضه استفاده نکنید: در صورتی که در اطراف چشم دچار میلیا هستید، از پاک کننده های چرب چشم یا مرطوب کننده های سنگین استفاده نکنید. در صورت لزوم از کرم سبکتر برای دور چشم استفاده کنید و در صورت نیاز آرایش ملایم اعمال نمایید.
از پوست خود در برابر نور خورشید محافظت کنید: از کرم ضد آفتاب با SPF 30 یا بیشتر برای جلوگیری از آسیب بیشتر در برابر اشعه مضر UV استفاده کنید.
داروهای خانگی که باید از آنها اجتناب کرد
در اینترنت، می توانید بسیاری از داروهای خانگی را پیدا کنید که گفته می شود به درمان میلیا کمک می کند، اما با شواهد حال حاضر به هیچ عنوان پشتیبانی نمی شوند. استفاده از چنین داروهایی ممکن است میلیای شما را بدتر کند.
هنگام درمان میلیا، از این مواد اجتناب کنید:
- سرکه
- خمیر دندان
- روغن نارگیل، کرچک یا سایر روغن های گیاهی
- روغن ضروری
- ژل آلوئه ورا
- آب لیمو
پیشگیری از میلیا
میلیای اولیه، که به صورت مادرزادی بروز می کند، قابل پیشگیری نیست. در حقیقت، جلوگیری از میلیا ثانویه یا اکتسابی نیز دشواری های خاص خود را دارد، زیرا خود به خود ایجاد می شود. با این حال، می توانید عوامل خطر مرتبط با میلیای ثانویه را برطرف کنید. اقدامات زیر را برای کاهش خطر گسترش میلیا انجام دهید:
بهداشت پوست صورت را رعایت کنید: رعایت بهداشت صورت بیشتر به منظور جلوگیری از ایجاد انواع سلول های مرده پوستی انجام می گیرد. دوبار در روز با استفاده از پاک کننده ملایم صورت خود را تمیز کنید تا از تجمع سلول های مرده پوست جلوگیری شود. ترجیحا از یک حوله نرم و به آرامی برای خشک کردن پوست صورت خود استفاده نمایید.
لایه برداری هفتگی از پوست را فراموش نکنید: لایه برداری از پوست به حذف سلول های مرده و کثیف پوست، به ویژه در نواحی اطراف منافذ پوست کمک می کند. در صورت داشتن پوست معمولی تا چرب، بهتر است حداقل هفته ای یکبار یا حتی دوبار پوست خود را لایه برداری کنید.
ضد آفتاب بزنید: از کرم ضد آفتاب با SPF 30 یا بیشتر، به ویژه آنهایی که حاوی روی یا اکسید تیتانیوم هستند، استفاده کنید تا از آسیب ناشی از نور خورشید در امان باشید. کرم ضد آفتاب باید قبل از بیرون آمدن در روز حتی اگر بیرون هوا ابری است استفاده شود.
محصولات متناسب با سن خود را به کار ببرید: قطعا نیازی به گفتن نیست اما از به کار بردن محصولات بزرگسال برای نوزادان جدا خودداری کنید زیرا خطر ابتلا به میلیا در نوزادان را افزایش می دهد.
عوامل خطر برای میلیا
عوامل زیر خطر ابتلا به میلیا را افزایش می دهد:
- عوامل ارثی یا ژنتیکی
- علائم پیری
- آسیب ناشی از آفتاب
- سوختگی یا بثورات پوستی
- بهداشت نامناسب پوست
- استفاده بیش از حد از محصولات پوستی با چربی که باعث انسداد منافذ می شود.
- شرایط پوستی مانند شوره سر
- در صورت استفاده طولانی مدت از برخی داروها مانند هیدروکینون، فنول، کورتیکواستروئید یا کرم ۵ فلوروراسیل
- کمبود خواب
چه زمانی باید در مورد میلیا با پزشک مشورت کرد؟
با اینک کیست های میلیوم یک نگرانی جدی بالینی به حساب نمی آید ولی اگر کیست ها برای شما آزار دهنده هستند، می توانید برای درمان مناسب با پزشک خود مشورت کنید. برای جلوگیری از عوارض میلیا ناشی از اپیدرمولیز بولوسا نیز باید با پزشک خود مشورت کنید.
در پایان باید گفت، میلیا تومورهای غیر سرطانی متشکل از کراتین هستند که به صورت برجستگی های سفید روی پوست ظاهر می شوند. شما ممکن است آنها را از بدو تولد داشته باشید یا خود به خود در هر سنی روی پوست شما ایجاد کنید. صرف نظر از این، آنها هیچ عارضه ای ندارند و در بیشتر موارد نیازی به درمان ندارند ولی
اگر چنانچه کیست ها برطرف نشدند، ممکن است لازم باشد برای بررسی شرایط زمینه ای با پزشک مشورت کنید. چندین اقدام مراقبت از خود را می توانید برای کمک به درمان میلیا و جلوگیری از عود بیماری خود انجام دهید.